| Osnov: | Zakon o obligacionim odnosima | ||
| Vrsta: | Sudska praksa | ||
| Sud: | Vrhovni sud Srbije* | Datum: 29.03.2000 | Broj: pRev.104/00 |
| Abstrakt: | |||
Pogrešno su niži sudovi primenili materijalno pravo kada su zaključili da tužiočevo potraživanje zastareva u roku od tri godine prema odredbi člana 374. odnosno 376, st. 3. ZOO.
Tužilac u ovoj pravnoj stvari potražuje od tuženog povraćaj uplaćenog avanea valorizovanog stopom rasta cena na malo, a iz razloga, jer je otpao osnov po kojem je tužilac izvršio uplatu tog avanea, odnosno ugovora koji je zaključen između stranaka o izvođenju radova i nabavci opreme u objektu tužioca je raskinut.
Prema tome, kako je osnov po kojem je tužilac uplatio tuženom sporni avane otpao, to tuženi od tog momenta uplaćeni iznos drži bez pravnog osnova, pa se radi o potraživanju koje zastareva u opštem roku zastarelosti iz člana 371. ZOO.
Osnovano tužilac u reviziji ističe da sporno potraživanje tužioca prema tuženom ne proizlazi iz zaključenog ugovora o izvođenju radova, pa se na rok zastarelosti ne može primeniti odredba člana 374. ZOO. Zaključeni ugovor o izvođenju radova je bio samo osnov po kojem je tužilac uplatio tuženom avane, pa kako je otpao taj osnov po kojem je tužilac izvršio uplatu avanea, to je osnov potraživanja tužioca prema tuženom neosnovano obogaćenje tuženog, koje potraživanje zastareva u opštem roku zastarelosti.