| Vrsta: | Sudska praksa | ||
| Sud: | Vrhovni sud Srbije* | Datum: 24.03.2005 | Broj: pRev.8/05 |
| Abstrakt: | |||
Prema utvrđenom činjeničnom stanju ugovor o kreditu za kupovinu stana solidarnosti tuženi je zaključio sa Opštinom -Komisijom za raspodelu sredstava solidarnosti. Ovaj ugovor zaključen je 15.11.1999. godine i overen kod Opštinskog suda 0. br. 4896 pod istim datumom.Tuženi se obavezao da 10% od ukupne vrednosti stana uplati pre potpisivanja ugovora, a razliku od 60 mesečnih rata u roku od pet godina na račun Javnog preduzeća za stambene usluge.Po zaključenom ugovoru tuženi je bio u obavezi da otpočne sa otplatom kredita od 1.1.2000. godine. Skupština Opštine na sednici održanoj 15.6.2000. godine, donela je odluku o korišćenju sredstava solidarnosti za stambenu izgradnju opštine.Tom odlukom Javno preduzeće za stambene usluge ovlašćeno je da vrši stručne i administrativne poslove za račun fonda solidarnosti uz naknadu od 10% od ukupno ostvarenih sredstava u toku godine. Tokom postupka nije bilo sporno da je tuženi u izvršenju ugovora isplatio 10%, na dan 31.10.2001. godine.Primenom ugovorene stope revalorizacije dug tuženog na dan 26.11.2001. godine iznosi 1.180.569,77 dinara, a obračunata zatezna kamata za period od 5.2. do 31.12.2002. godine iznosi 72.060,29 dinara.Usvajajući prigovor tuženog nedostatka aktivne legitimacije tužioca, nižestepeni sudovi su odbili tužbeni zahtev da se obaveže tuženi na isplatu preostalog duga po osnovu ugovora o kreditu. Sudovi su ovako odlučili, jer su utvrdili da ugovor o kreditu za kupovinu stana solidarnosti zaključen između opštine i tuženog, te da odlukom Skupštine Opštine od 15.8.2002. godine nije preneto potraživanje tužiocu prema odredbama člana 436. - 445. Zakona o obligacionim odnosima.Neosnovano se u reviziji ukazuje na pogrešnu primenu materijalnog prava i to odredbe člana 4. Odluke opštine.Prema toj odredbi propisano je u stavu dva da stručne poslove za račun Fonda vrši Javno preduzeće za stambene usluge u, a po odredbi članu 2. Odluke sredstva za izgradnju stanova solidarnosti koja izdvajaju subjekti imaju karakter javnih prihoda Opštine i prenose se na poseban račun Fonda solidarnosti za stambenu izgradnju Opštine. Iz ovog proizilazi da su pravilno nižestepeni sudovi zaključili da tužilac pogrešno zasniva aktivnu legitimaciju na navedenoj Odluci Opštine.Na osnovu Odluke Opštine tužiocu je povereno obavljanje administrativnih i stručnih poslova za Fond solidarnosti uz naknadu.Okolnost da ni jedan posao vezan za funkcionisanje Fonda solidarnosti nije izuzet, pa samim tim da prima uplate po osnovu zaključenih ugovora, ne daje tužiocu svojstvo ugovarača po osnovu zaključeno ugovora o kreditu jer predmetno potraživanje nije preneto na njega.Po toj odluci Opštine tužilac je ovlašćen da prima uplate uknjiži ih na posebnom računu kao sredstva solidarnosti i ta sredstva po članu 2. Odluke imaju karakter javnih prihoda Opštine i direktno se prenose na poseban račun Fonda solidarnosti za stambenu izgradnju.Kako tužilac primenom pravila o teretu dokazivanja (član 219. i član 220. stav 1a. ZPP-a) nije dokazao da mu je predmetno potraživanje preneto saglasno odredbama člana 436. - 445. Zakona o obligacionim odnosima, pravilno su nižestepeni sudovi odlučili odbijanjem tužbenog zahteva zbog nedostatka aktivne legitimacije na strani tužioca.Sa iznetog, odlučeno je kao u revizijskoj odluci primenom odredbe člana 393. ZPP-a.Kako tužilac primenom pravila o teretu dokazivanja (član 219. i član 220. stav 1a. ZPP-a) nije dokazao da mu je predmetno potraživanje preneto saglasno odredbama člana 436. - 445. Zakona o obligacionim odnosima, pravilno su nižestepeni sudovi odlučili odbijanjem tužbenog zahteva zbog nedostatka aktivne legitimacije na strani tužioca.Sa iznetog, odlučeno je kao u revizijskoj odluci primenom odredbe člana 393. ZPP-a.