| Osnov: | Zakon o parničnom postupku | ||
| Vrsta: | Sudska praksa | ||
| Sud: | Srbija: Viši privredni sud | Datum: 15.09.2004 | Broj: Pž.3044/04 |
| Abstrakt: | |||
Prvostepeni sud nalazi da treba poći od toga da svojstvo stranke može imati samo postojeći subjekt. Obe stranke moraju biti tačno određene.
U pogledu određivanja stranke merodavna je izjava, a ne volja. Stranka, dakle, nije onaj kog je tužilac hteo da učini strankom, nego okaj koji je u tužbi naveden kao stranka. Označenje stranke može biti predmet tumačenja. Netačno navođenje imena i drutih podataka treba da bude ispravljeno po službenoj dužnosti u toku parnice.
Međutim, promene u označenu tuženog, kojom se prelazi sa jednog postojećeg subjekta na drugn, nije po svom smislu obična ispravka nego ima značaj subjektivnog preinačenja tužbe (član 192. ZPP). Od netačnog označenja treba razlikovati slučaj pogrešno upravljanje tužbe.