Општински и Окружни суд су правилно применили материјално право када су применом чл. 24. и 27. Закона о промету непокретности правилно закључили да сувласник породичне стамбене зграде стиче право на заштиту повређеног права прече куповине сувласничког дела који припада другом сувласнику само када је са другим лицем закључен пуноважан уговор о продаји тог дела стамбене зграде, те да се право прече куповине не може остварити у овом случају јер су тужени закључили уговор о размени непокретности.
Због тога тужилац као сувласник породичне стамбене зграде не може захтевати поништај уговора о размени непокретности због повреде права прече куповине, јер Закон о промету непокретности изричито прописује лица која закон обезбеђује право прече куповине и то право везује за закључење уговора о продаји непокретности.
Неосновани су наводи у ревизији да је побијана пресуда заснована на погрешној примени материјалног права.