Ustavni sud, Veliko veće, u sastavu: predsednik Suda dr Dragiša B. Slijepčević, predsednik Veća i sudije dr Vesna Ilić Prelić, dr Marija Draškić, dr Agneš Kartag Odri, dr Goran Ilić, Sabahudin Tahirović, dr Dragan Stojanović i mr Milan Marković, članovi Veća, u postupku po ustavnoj žalbi Nikole Milića iz Lebana, na osnovu člana 167. stav 4. u vezi člana 170. Ustava Republike Srbije, na sednici Veća održanoj 28. juna 2012. godine, doneo je

ODLUKU

1. Usvaja se ustavna žalba Nikole Milića izjavljena zbog povrede prava na suđenje u razumnom roku zajemčenog odredbom člana 32. stav 1. Ustava Republike Srbije u izvršnom postupku koji se vodi pred Osnovnim sudom u Leskovcu - Sudska jedinica u Lebanu u predmetu I. 7934/10 (ranije predmet Opštinsk og sud a u Lebanu I. 867/07), dok se u preostalom delu ustavna žalba odbacuje.
2. Nalaže se Osnovnom sudu u Leskovcu - Sudska jedinica u Lebanu da, preduzme sve mere kako bi se izvršni postupak u predmetu iz tačke 1. okončao u najkraćem roku.

Obrazloženje

1. Nikola Milić iz Lebana podneo je 28. decembra 2009. godine, Ustavnom sudu ustavnu žalbu, koju je dopunio podnescima od 11. i 16. februara i 5. avgusta 2010. godine, zbog povrede prava na pravično suđenje i suđenje u razumnom roku zajemčenog odredbom člana 32. stav 1. Ustava Republike Srbije u postupku koji se vodi pred Osnovnim sudom u Leskovcu - Sudska jedinica u Lebanu u predmetu I. 7934/10 (ranije u postupku pred Opštinski m sud om u Lebanu u predmetu I. 867/07), prava na dostojanstvo i slobodan razvoj ličnosti zajemčenog odredbom člana 23. Ustava, kao i povrede načela zajemčenih odredbama čl. 19, 20. st 1., 21. i 22. Ustava. Predložio je da Ustavni sud obustavi izvršenje rešenja Opštinskog suda u Lebanu I. 867/06 od 24. aprila 2007. godine.
Podnosilac ustavne žalbe je naveo da je pred Trgovinskim sudom u Leskovcu, predlogom za izvršenje na osnovu verodostojne isprave 1. juna 2006. godine, pokrenut postupak protiv izvršnog dužnika "Agro progres" DOO iz Lebana, PIB 101464975, matični broj 06472796, koji je nakon prigovora nastavljen pred Trgovinskim sudom u Beogradu kao stvarno i mesno nadležnim sudom u predmetu P. 7900/09. U istom periodu izvršni poverilac je podneo 26. juna 2006. godine, Opštinskom sudu u Lebanu, predlog za izvršenje protiv istog izvršnog dužnika za isti iznos i Opštinski sud u Lebanu je doneo rešenje o izvršenju I. 128/06 od 7. jula 2006. godine. Okružni sud u Leskovcu je odlučujući o žalbi hipotekarnog dužnika, rešenjem Gž. 3117/06 od 26. decembra 2006. godine spise predmeta vratio Opštinskom sudu u Lebanu, radi sprovođenja izviđaja i odlučivanja o žalbi hipotekarnog dužnika. Prvostepeni sud je 24. aprila 2007. godine doneo rešenje I. 867/06 koje je potvrđeno rešenjem Okružnog suda u Leskovcu Gž. 1469/07 od 23. jula 2007. godine. Podnosilac je protiv pravnosnažnog rešenja Okružnog suda u Leskovcu Gž. 1469/07 od 23. jula 2007. godine, podneo 24. marta 2008. godine, predlog za zaštitu zakonitosti Republičkom javnom tužilaštvu, navodeći da se radi o dva različita privredna subjekta sa različitim poreskim identifikacionim brojem, matičnim brojem i osnivačima, ali je tužilaštvo našlo da nema osnova za podizanje zahteva za zaštitu zakonitosti, pa je navedeni zahtev dostavljen Vrhovnom sudu Srbije. Dalje je istakao da je Vrhovni sud Srbije svojim aktom broj 409/08 od 12. avgusta 2008. godine, potvrdio prijem zahteva za zaštitu zakonitosti, ali da o istom još uvek nije odlučio. Podnosilac je istakao da je pred Trećim opštinskim sudom u Beogradu podneo tužbu 6. septembra 2009. godine, radi nedopustivosti izvršenja i poništenja rešenja Opštinskog suda u Lebanu I. 867/06 od 24. aprila 2007. godine, ali je rešenjem Trećeg opštinskog suda u Beogradu P. 16397/09 od 29. oktobra 2009. godine odbačen zahtev podnosioca, nakon čega je izjavio žalbu, ali o istoj Viši sud u Beogradu još uvek nije odlučio. Dalje je istakao da je postupajuća sudija u postupku izvršenja i pored više zahteva podnosioca, kao hipotekarnog dužnika da zastane sa postupkom izvršenja otpočela sa izvršenjem rešenja I. 867/06. Podnosilac je naveo da je rešenjem Trgovinskog suda u Beogradu P. 7890/06 od 21. januara 2008. godine, prekinut postupak protiv prvotuženog "Agroprogres" DOO iz Medveđe, jer je nad navedenim privrednim subjektum pokrenut postupak likvidacije. Predložio je da Ustavni sud obustavi izvršenje rešenja Opštinskog suda u Lebanu I. 867/06 od 24. aprila 2007. godine i da usvoji ustavnu žalbu.
2. Saglasno članu 170. Ustava Republike Srbije, ustavna žalba se može izjaviti protiv pojedinačnih akata ili radnji državnih organa ili organizacija kojima su poverena javna ovlašćenja, a kojima se povređuju ili uskraćuju ljudska ili manjinska prava i slobode zajemčene Ustavom, ako su iscrpljena ili nisu predviđena druga pravna sredstva za njihovu zaštitu. Postupak po ustavnoj žalbi se, u smislu člana 175. stav 3. Ustava, uređuje zakonom.
Odredba člana 82. stav 1. Zakona o Ustavnom sudu ("Službeni glasnik RS", br. 109/07 i 99/11 ) je po svojoj sadržini istovetna sa odredbom člana 170. Ustava, a stavom 2. istog člana je propisano da se ustavna žalba može izjaviti i ako nisu iscrpljena pravna sredstva, u slučaju kada je podnosiocu žalbe povređeno pravo na suđenje u razumnom roku.
U toku postupka pružanja ustavnosudske zaštite, povodom ispitivanja osnovanosti ustavne žalbe u granicama zahteva istaknutog u njoj, Ustavni sud utvrđuje da li je u postupku odlučivanja o pravima i obavezama podnosioca ustavne žalbe povređeno ili uskraćeno njegovo Ustavom zajemčeno pravo ili sloboda.
3. Ustavni sud je izvršio uvid u celokupnu dokumentaciju priloženu kao dokaz uz ustavnu žalbu i spise predmeta Osnovnog suda u Leskovcu - Sudska jedinica u Lebanu I. 7934/10 (ranije predmet Opštinskog suda u Lebanu I. 867/07), te utvrdio sledeće činjenice i okolnosti od značaja za odlučivanje:
Rešenjem o izvršenju na osnovu izvršne isprave Opštinskog suda u Lebanu I. 128/06 od 7. jula 2006. godine, određeno je izvršenje po predlogu izvršnog poverioca "ALPHA BANK" AD, Beograd, Filijala Leskovac kao pravnog sledbenika "JUBANKE" AD, Beograd, protiv izvršnog dužnika "Agroprogres" DOO iz Lebana, poreski identifikacioni broj 101464975, matični broj 06472796 i hipotekarnog dužnika Nikole Milića iz Lebana, ovde podnosioca ustavne žalbe, a na osnovu pravnosnažnog i izvršnog rešenja Opštinskog suda u Lebanu R. 99/02 od 4. septembra 2002. godine i to na nepokretnoj imovini, hipotekarnog dužnika, prodajom nepokretnosti hipotekarnog dužnika, tj. farme u Radinovcima sa opremom površine 16 ari i 33m2 na katastarskoj parceli 465/1 KO Radinovac ukupne površine 29 ari i 14m2 i namirenjem izvršnog poverioca dobijenog prodajom i to duga u iznosu od 6.386.820 dinara sa kamatom.
Ugovorom o izdavanju bankarske garancije 11/2002 od 29. maja 2002. godine "JUBANKA" AD, Beograd se kao garant obavezala da će izdati garanciju od 11.500.000 dinara za račun nalogodavca "Agroprogres" DOO iz Medveđe u korist Fonda za razvoj Republike Srbije, radi urednog izvršenja obaveza iz ugovora br. 2494 od 30. maja 2002. godine. Rok važnosti garancije je do 30. aprila 2008. godine, a ukoliko nalogodavac ne izvrši obaveze iz ugovora, garant će u roku od 8 dana od poziva korisnika garancije uplatiti korisniku predmetni iznos garancije, tako da ako garant plati iznos garancije, nalogodavac se obavezuje da joj to naknadi u roku od jednog dana, a iz bankarske garancije od 30. maja 2002. godine, utvrđeno je da je istu na iznos od 11.500.000 dinara garant izdao korisniku garancije Fondu za razvoj Republike Srbije.
Rešenjem Opštinskog suda u Lebanu R. 99/02 od 4. septembra 2002. godine, utvrđeno je da je istim postignut i utvrđen sporazum između "JUBANKE" AD, Beograd kao poverioca, dužnika "Agroprogres" DOO iz Medveđe i hipotekarnog dužnika Nikole Milića, ovde podnosioca o obezbeđivanju novčanog potraživanja poverioca iz ugovora o izdavanju bankarske garancije 11/02 od 29. maja 2002. godine u iznosu od 11.500.000 dinara koji je zaključen sa dužnikom "Agroprogres" DOO iz Medveđe. Stranke su se saglasile da se uknjiži hipoteka prvog reda na nepokretnosti hipotekarnog dužnika i to farma u Radinovcima sa opremom površine 16 ari i 33m2 na katastarskoj parceli 465/1 KO Radinovac ukupne površine 29 ari i 14m2, a strane su se saglasile da ovaj sporazum ima snagu sudskog poravnanja i izvršne isprave. Navedenim sporazumom je konstatovano da isti postaje izvršan ako dužnik ne izvrši svoju obavezu u roku i tada je poverilac ovlašćen da podnese predlog sudu da se odredi izvršenje na nepokretnosti hipotekarnog dužnika radi namirenja ukupnog novčanog potraživanja obezbeđenog ovim sporazumom. Dužnik i hipotekarni dužnik su se sporazumom odrekli prava na prigovor, pa je sporazum odmah postao pravnosnažan i izvršan.
Hipotekarni dužnik, ovde podnosilac je na rešenje o izvršenju I. 128/06 od 7. jula 2006. godine izjavio žalbu, a rešenjem Okružnog suda u Leskovcu Gž. 3117/06 od 26. decembra 2006. godine je samo konstatovano da se spisi predmeta I. 128/06 (876/06), vraćaju Opštinskom sudu u Lebanu, radi odlučivanja o žalbi hipotekarnog dužnika.
Opštinski sud u Lebanu je postupajući po nalogu iz rešenja Okružnog sud u Leskovcu, a radi odlučivanja o žalbi hipotekarnog dužnika održao tri ročišta (24. januara, 27. februara i 24. aprila 2007. godine), a tri nije održao (7. februara, 15. marta i 2. aprila 2007. godine, zbog izostanka hipotekarnog dužnika). Rešenjem Opštinskog suda u Lebanu I. 867/06 od 24. aprila 2007. godine, odbijena je kao neosnovana žalba zakonskog zastupnika izvršnog dužnika koji je istovremeno i hipotekarni dužnik koju je izjavio na rešenje o izvršenju I. 128/06 od 7. jula 2006. godine.
Odlučujući o žalbi izvršnog i hipotekarnog dužnika Okružni sud u Leskovcu je rešenjem Gž. 1469/07 od 23. jula 2007. godine odbio kao neosnovanu žalbu zakonskog zastupnika izvršnog dužnika i hipotekarnog dužnika i potvrdio rešenje Opštinskog suda u Lebanu I. 867/06 od 24. aprila 2007. godine.
Nakon donošenja rešenja Okružnog suda u Leskovcu Gž. 1469/07 od 23. jula 2007. godine, postupak izvršenja je nastavljen pred prvostepenim sudom i određeno je izvođenje dokaza veštačenjem radi utvrđivanja tržišne vrednosti nepokretnosti koja je predmet izvršenja.
Hipotekarni dužnik, ovde podnosilac ustavne žalbe, izjavio je 24. marta 2008. godine zahtev za zaštitu zakonitosti protiv pravnosnažnog rešenja Okružnog suda u Leskovcu Gž. 1469/07 od 23. jula 2007. godine i isti dostavio Republičkom javnom tužilaštvu, ali je dopisom od 26. marta 2008. godine obavešten da nema osnova za podizanje ovog vanrednog pravnog leka. Zahtev za zaštitu zakonitosti dostavljen je Vrhovnom sudu Srbije, ali je dopisom broj 409/08 od 13. maja 2008. godine, navedeni zahtev vraćen radi odlučivanja Opštinskog suda u Lebanu u smislu člana 421. stav 2. Zakona o parničnom postupku.
Hipotekarni dužnik, ovde podnosilac je podneskom od 6. juna 2008. godine predložio obustavu izvršnog postupka u smislu člana 68. stav 2. Zakona o izvršnom postupku.
Izvršni postupak se i dalje vodi pred Osnovnim sudom u Leskovcu - Sudska jedinica u Lebanu u predmetu I. 7934/10.
4. Odredbom člana 32. stav 1. Ustava je utvrđeno da svako ima pravo da nezavisan, nepristrasan i zakonom već ustanovljen sud, pravično i u razumnom roku, javno raspravi i odluči o njegovim pravima i obavezama, osnovanosti sumnje koja je bila razlog za pokretanje postupka, kao i o optužbama protiv njega.
Odredbom člana 10. Zakona o parničnom postupku (“Službeni glasnik RS“, br. 125/04 i 111/09) bilo je propisano da stranka ima pravo da sud odluči o njenim zahtevima i predlozima u razumnom roku.
Zakonom o izvršnom postupku (“Službeni glasnik RS“, broj 125/04) bilo je propisano: da je u postupku izvršenja i obezbeđenja sud dužan da postupa hitno (član 5. stav 1.) ; da su pravni lekovi u postupku izvršenja i obezbeđenja žalba i prigovor, da žalba ne odlaže izvršenje rešenja, osim ako ovim zakonom nije drugačije određeno i da protiv pravosnažnog rešenja donesenog u postupku izvršenja i obezbeđenja nisu dozvoljeni revizija ni ponavljanje postupka (član 12. stav 1, 5. i 6.); da se u postupku izvršenja i obezbeđenja shodno se primenjuju odredbe Zakona o parničnom postupku, ako ovim ili drugim zakonom nije drugačije određeno (član 27); da će se pored drugih slučajeva predviđenih ovim zakonom, izvršenje obustaviti po službenoj dužnosti kada je izvršna isprava pravosnažno, odnosno konačno, ukinuta, preinačena, poništena ili stavljena van snage, kao i kada je potvrda o izvršnosti pravosnažno ukinuta, da će sud po službenoj dužnosti obustaviti izvršenje ako se u toku izvršnog postupka, sve dok izvršenje ne bude sprovedeno, utvrdi da je potraživanje prestalo usled propasti predmeta izvršenja, smrti odnosno prestanka stranke koja nema pravnog sledbenika, prebijanja potraživanja i iz drugih zakonom određenih razloga, rešenjem o obustavi izvršenja ukinuće se sve sprovedene izvršne radnje, ako se time ne dira u stečena prava trećih lica (član 68.).
Zakonom o postupku za upis u sudski registra ("Službeni list SRJ", broj 80/94), bilo je propisano: da pre donošenja rešenja o upisu u sudski registar, registarski sud proverava da li je pod istom ili sličnom firmom, odnosno nazivom već upisan ili uredno prijavljen za upis u sudski registar drugi subjekt upisa iste ili srodne delatnosti, o čemu sastavlja službenu belešku; da ako utvrdi da se firma, odnosno naziv subjekta upisa koji traži upis jasno ne razlikuje od firme, odnosno naziva drugog subjekta upisa iste ili srodne delatnosti koji je već upisan u sudski registar ili koji je ranije uredno podneo prijavu za upis, sud će pozvati predlagača da u određenom roku promeni firmu, odnosno naziv i da podnese izmenjenu prijavu sa odgovarajućim ispravama; da ako predlagač ne postupi po zaključku suda, sud će odbiti zahtev za upis u sudski registar (član 42.).
Zakonom o registraciji privrednih subjekata ("Službeni glasnik RS", br. 55/04, 61/05, 111/09), propisano je da po prijemu registracione prijave registrator proverava da li je pod istim nazivom registrovan drugi privredni subjekt, odnosno da li je taj naziv već rezervisan u skladu sa ovim zakonom, ako se registraciona prijava odnosi na registraciju osnivanja ili promene naziva (član 22. stav 1. tačka7); da ako registrator utvrdi da nisu ispunjeni uslovi iz člana 22. ovog zakona, u roku od pet dana od dana podnošenja registracione prijave, donosi zaključak o odbacivanju registracione prijave i istog dana ga objavljuje na internet strani Agencije (član 24. stav 1.); da se uz registracionu prijavu pokretanja postupka likvidacije prilaže: odluka o pokretanju postupka likvidacije i odluka o imenovanju likvidacionog upravnika, ako to nisu zastupnici privrednog društva; da uz registracionu prijavu drugih podataka u vezi sa postupkom likvidacije ovlašćeni organ prilaže odgovarajući dokaz (član 46a); da se uz registracionu prijavu za brisanje iz Registra koju likvidacioni upravnik podnosi u roku od 15 dana od dana okončanja postupka likvidacije prilaže: finansijski izveštaj sastavljen sa danom okončanja postupka likvidacije i izveštaj o sprovođenju likvidacije (član 70. stav 1.); da su privredni subjekti iz člana 4. ovog zakona koji su do dana stupanja na snagu ovog zakona upisani u odgovarajući registar, dužni da na propisanom obrascu podnesu Registru registracionu prijavu za prevođenje u Registar, najkasnije do 15. juna 2005. godine, osim preduzetnika koji registracionu prijavu za prevođenje u Registar podnose najkasnije do 15. juna 2006. godine; da su privredni subjekti koji podnose registracionu prijavu promene podataka pre isteka roka iz stava 1. ovog člana, dužni da prethodno podnesu i registracionu prijavu iz stava 1. ovog člana (član 82.).
Zakonom o preduzećima (Službeni list SRJ", br. 29/96, 33/96, 29/97, 59/98, 74/99, 9/2001, 36/2002), bilo je propisano da pod istom ili sličnom firmom ne mogu biti upisana kod istog suda koji vodi registar dva ili više preduzeća koja obavljaju istu li srodnu delatnost (član 36.); da preduzeće ima matični broj pod kojim se vodi kod nadležnog organa za statistiku, u skladu sa zakonom kojim se uređuje klasifikacija delatnosti (član 40.).
Zakonom o privrednim društvima ("Službeni glasnik RS", broj 125/04), bilo je propisano: da privredno društvo dostavlja poznatim poveriocima pisano obaveštenje sa kopijom registracione prijave o pokretanju postupka prestanka društva likvidacijom; da obaveštenje iz stava 1. ovog člana sadrži naročito: poštansku adresu gde se upućuje prijava potraživanja poverilaca, rok u kome privredno društvo u likvidaciji mora primiti prijavu, koji ne može biti kraći od 120 dana od dana dostavljanja pisanog obaveštenja i upozorenje da će potraživanje biti prekludirano ako prijava potraživanja ne bude podneta u određenom roku (član 350. stav 1. i 2.).
Uredbom o postupanju državnih organa, organizacija i pravnih lica prema neaktivnim privrednim subjektima brisanim iz Registra privrednih subjekata (Službeni glasnik RS", broj 49/2006), bilo je propisano da se na postupke koji se vode pred sudovima, državnim organima i organizacijama, organima autonomne pokrajine i jedinica lokalne samouprave, kao i pravnim licima koja postupak vode kao povereni posao, u kojima je jedna od stranaka brisani subjekt, primenjuju se zakoni kojima se uređuju ti postupci u delu koji se odnosi na prekid, odnosno obustavu postupka (član 4.); da založna prava na imovini brisanog subjekta stečena do dana njegovog brisanja ostaju na snazi (član 6. stav 2.).
5. Odlučujući o povredi prava na suđenje u razumnom roku zajemčenog odredbom člana 32. stav 1. Ustava, Ustavni sud je utvrdio da je podnosiocu u izvršnom postupku koji se vodi pred Osnovnim sudom u Leskovcu - Sudska jedinica u Lebanu I. 7934/10 (ranije Opštinski sud u Lebanu), povređeno pravo na suđenje u razumnom roku.
Nema sumnje da je razumna dužina sudskog postupka relativna kategorija, koja zavisi od niza činilaca i mora se proceniti u svakom pojedinačnom slučaju, prema njegovim specifičnim okolnostima. Složenost činjeničnih i pravnih pitanja u konkretnom predmetu, ponašanje podnosioca ustavne žalbe kao stranke u postupku, postupanje nadležnih sudova koji vode postupak i priroda zahteva, odnosno značaj raspravljanog prava za podnosioca, osnovni su činioci koji utiču na ocenu dužine parničnog sudskog postupka.
Izvršni postupak se smatra okončanim sprovođenjem izvršenja ili donošenjem rešenja o obustavi postupka u zakonom izričito predviđenim slučajevima, a sud je dužan da saglasno odredbi člana 5. stav 1. Zakona o izvršnom postupku postupa hitno.
Prema navodima podnosioca iz ustavne žalbe, odnosno hipotekarnog dužnika u postupku izvršenja, povreda prava na suđenje u razumnom roku odnosi se na nepostupanje Vrhovnog suda Srbije po zahtevu za zaštitu zakonitosti izjavljenog protiv rešenja Okružnog suda u Leskovcu Gž. 1469/07 od 23. jula 2007. godine, kao i na nepostupanje Opštinskog suda u Lebanu po predlogu hipotekarnog dužnika, ovde podnosioca ustavne žalbe za obustavu postupka od 6. juna 2008. godine.
Vrhovni sud Srbije je dopisom broj 409/08 od 13. maja 2008. godine dostavio Opštinskom sudu u Lebanu zahtev za zaštitu zakonitosti i naložio da postupi u smislu člana 421. stav 2. Zakona o parničnom postupku. Navedeni dopis primljen je 28. maja 2008. godine, ali prvostepeni sud, nije postupio po nalogu Vrhovnog suda Srbije. Predsednik veća prvostepenog suda je navedenim dopisom upućen da postupi u skladu sa odredbom člana 421. stav 2. Zakona o parničnom postupku, odnosno da donese procesno rešenje primenom odredbe člana 401. Zakona o parničnom postupku.
Pored toga, nepostupanje prvostepenog suda ogleda se i u tome da u skladu sa odredbom člana 68. Zakona o izvršnom postupku, nije odlučio o predlogu hipotekarnog dužnika za obustavu postupka od 6. juna 2008. godine. Naime, podnosilac je predložio obustavu izvršnom postupku u predmetu I. 867/06, jer je nad izvršnim dužnikom "Agro progres" DOO iz Medveđe otvoren postupak likvidacije, a rešenjem Agencije za privredne registre od 11. juna 2007. godine, navedeni privrednih subjekt, odnosno izvršni dužnik, brisan je iz Registra privrednih subjekata. Naime, odredbom člana 4. Uredbe o postupanju državnih organa, organizacija i pravnih lica prema neaktivnim privrednim subjektima iz registra privrednih subjekata bilo je propisano, da se na postupke koji se vode pred sudovima, državnim organima i organizacijama organima autonomne pokrajine i jedinica lokalne samouprave, kao i pravnim licima koji postupak vode kao povereni posao, u kojima je jedna strana brisani subjket, primenjuju zakoni kojima se uređuju postupci u delu koji se odnose na prekid, odnosno obustavu postupka.
Ustavni sud je utvrdio da izvršni postupak pred prvostepenim sudom još uvek traje, a da prvostepeni sud ni nakon podnošenja ustavne žalbe, a ni kasnije, nije postupio po nalogu Vrhovnog suda Srbije od 13. maja 2008. godine, ni po predlogu hipotekarnog dužnika od 6. juna 2008. godine i da je od tada proteko nepune četiri godine.
Polazeći od navedenog, Ustavni sud je, na osnovu odredbe člana 89. stav 1. Zakona o Ustavnom sudu („Službeni glasnik RS“, br. 109/07 i 99/11), ustavnu žalbu usvojio i utvrdio da je podnosiocu ustavne žalbe povređeno pravo na suđenje u razumnom roku zajemčeno odredbom člana 32. stav 1. Ustava, odlučujući kao u tački 1. izreke.
Krećući se u okviru zahteva postavljenog u ustavnoj žalbi, Ustavni sud je, saglasno odredbi člana 89. stav 2. Zakona o Ustavnom sudu, u tački 2. izreke naložio nadležnom sudu da preduzme sve mere kako bi se izvršni postupak u predmetu I. 7934/10 okončao u najkraćem roku.
6. Odlučujući o delu ustavne žalbe podnosioca u kome je istakao povredu prava na pravično suđenje zajemčenog odredbom člana 32. stav 1. Ustava, Ustavni sud je, kao prethodno razmatrao pitanje da li radnje preduzete od strane suda u izvršnom postupku mogu biti osporene u postupku zaštite Ustavom zajemčenih prava. Namirenje se odvija kroz sudski izvršni postupak koji predstavlja sistem pravnih normi koje uređuju odlučivanje o prinudnom izvršenju, postupak sprovođenja izvršenja, kao i svojstva, procesni položaj stranaka i drugih subjekata izvršnog postupka. Specifičnost izvršnog postupka ogleda se u tome što on nema za cilj meritorno rešenje spora, već se izvršni postupak redovno vodi pošto je spor na autoritativan i konačan način već rešen i pošto je dužnik već obavezan na određeno ponašanje. S tim u vezi, Ustavni sud ukazuje na praksu Evropske komisije za ljudska prava, koja je odlučujući o primenjivosti garancija sadržanih u pravu na pravično suđenje iz člana 6. stav 1. Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda na izvršni postupak, zaključila da se odluke koje donosi sud u postupku izvršenja pravnosnažne presude nužno ne odnose na novo i posebno određivanje građanskih prava i obaveza, u poređenju sa postupkom koji je prethodio izvršnom postupkom i koja je rezultat tog postupka (videti Odluku u predmetu „Anton Dornbach protiv Savezne Republike Nemačke“, broj 11258/84 oi 46).
Imajući u vidu da je obaveza hipotekarnog dužnika zasnovana na pravnosnažnom i izvršnom rešenju Opštinskog suda u Lebanu R, 99/02 od 4. septembra 2002. godine, kojim je ustanovljena hipoteka prvog reda u korist izvršnog poverioca, to je Ustavni sud ocenio da u izvršnom postupku nije odlučivano o pravima i obavezama podnosioca ustavne žalbe, te da se navodi podnosioca ustavne žalbe ne mogu dovesti u vezi sa povredom prava na pravično suđenje zajemčeno odredbom člana 32. stav 1. Ustava, pa je primenom odredbe člana 36. stav 1. tačka 7) Zakona o Ustavnom sudu, odbacio ustavnu žalbu i odlučio kao u tački 1. izreke.
7. Odlučujući o delu ustavne žalbe kojim je podnosilac tražio da se obustavi izvršenje rešenja Opštinskog suda u Lebanu I. 867/06 od 24. aprila 2007. godine, Ustavni sud je ocenio da je navedenim rešenjem odbijena kao neosnovana žalba zastupnika izvršnog dužnika "Agroprogres" DOO iz Lebana koji je istovremeno i hipotekarni dužnik koju je izjavio na rešenje o izvršenju I. 128/06 od 7. jula 2006. godine. Kako osporenim rešenjem nije određeno izvršenje, već je izvršenje određeno rešenjem o izvršenju I. 128/06 od 7. jula 2006. godine, to je Ustavni sud utvrdio da u konkretnom slučaju nisu ispunjeni uslovi iz člana 86. stav 2. Zakona o Ustavnom sudu, te je primenom odredbe člana 36. stav 1. tačka 7) Zakona o Ustavnom sudu odlučio kao u tački 1. izreke.
8. Ustavni sud je cenio i navode podnosioca ustavne žalbe da je postupak izvršenja pokrenut protiv drugog pravnog lica odnosno da se u konkretnom slučaju radi o dva različita privredna subjekta sa različitim poreskim identifikacionim brojem i matičnim brojem i različitim osnivačima, tako što je osnivač preduzeća "Agroprogres" iz Lebana Miodrag Mladenović, a osnivač preduzeća "Agroprogres" iz Medveće je podnosilac. Međutim, imajući u vidu odredbu člana 42. Zakona o postupku za upis u sudski registar, koji je važio u vreme osnivanja izvršnog dužnika, kao i odredbu člana 36. Zakona o preduzećima, kojom je bilo propisano da pre donošenja rešenja o upisu u sudski registar, registarski sud proverava da li je pod istom ili sličnom firmom, odnosno nazivom već upisan ili uredno prijavljen za upis u sudski registar drugi subjekt upisa iste ili srodne delatnosti, odnosno da pod istom ili sličnom firmom nisu mogla biti upisana kod istog suda koji vodi registar dva ili više preduzeća koja obavljaju istu ili srodnu delatnost, to je Ustavni sud našao da su ovi navodi podnosioca, bez uticaja na povredu prava na pravično suđenje zajemčenog odredbom člana 32. stav 1. Ustava.
Ustavni sud je takođe cenio i navode podnosioca ustavne žalbe i uvidom u dokumentaciju priloženu uz ustavnu žalbu, odnosno u potvrdu Agencije za privredne registre, utvrdio da je izvršni dužnik rešnjem Fi. br. 45/99 od 11. februara 1999. godine registrovan kod Trgovinskog suda u Leskovcu, na registarskom ulošku broj 1-8322-00 i upisan kao Preduzeće za proizvodnju i promet "Agro progres" DOO iz Lebana, a rešenjem Fi. br. 137/01 od 23. februara 2001. godine je izvršena promena sedišta izvršnog dužnika "Agro promet" DOO iz Medveđe, matični broj 17228072. Iz navedenog proizlazi, da ne postoji mogućnost postojanja dva privredna subjekta sa istim nazivom koja obavljaju istu ili srodnu delatnost, već da se u konkretnom slučaju radi o istom pravnom licu "Agro progres" DOO iz Lebana koje je promenilo sedište u "Agro promet" DOO iz Medveđe, a koje privredno društvo je u svojstvu dužnika zaključilo Sporazum o obezbeđenju novčanog potraživanja zasnivanjem založnog prava na nepokretnosti hipotekarnog dužnika pred Opštinskim sudom u Lebanu R. 99/02 od 4. septembra 2002. godine.
S obzirom na navode ustavne žalbe i sadržinu Ustavom zajemčenih načela svrhe ustavnih jemstava iz člana 19. Ustava, ograničenja ljudskih i manjinskih prava iz člana 20. stav 1. Ustava, zabrane diskriminacije iz člana 21. Ustava, zaštite ljudskih i manjinskih prava i sloboda iz člana 22. Ustava i prava na dostojanstvo i slobodan razvoj ličnosti zajemčenog odredbom člana 23. Ustava, Ustavni sud konstatuje da nema osnova za tvrdnje podnosioca ustavne žalbe da su mu u izvršnom postupku povređena navedena ustavna načela i prava, jer se sadržina označenih načela i prava ni na koji način ne može dovesti u pravnu i logičku vezu sa predmetom odlučivanja u izvršnom postupku.
9. Polazeći od svega iznetog, Ustavni sud je, na osnovu odredaba člana 4 2b stav 1. tačka 1), člana 45. tačka 9) i člana 46. tačka 9) Zakona o Ustavnom sudu, kao i člana 84. Poslovnika o radu Ustavnog suda (“Službeni glasnik RS”, br. 24/08, 27/08 i 76/11), doneo Odluku kao u izreci.

PREDSEDNIK VEĆA
dr Dragiša B. Slijepčević