REPUBLIKA SRBIJA
APELACIONI SUD U BEOGRADU
Gž 8062/2015
Dana 13.01.2016.godine
B E O G R A D

U IME NARODA

APELACIONI SUD U BEOGRADU, u veću sastavljenom od predsednika veća sudije Branke Dražić i članova veća sudija Marije Terzić i Nevenke Romčević, u parnici tužioca AA, protiv tuženih BB, čiji je punomoćnik AB advokat i tužene Stambene zgrade "AA", koju zastupa privremeni zastupnik AB1, advokat, radi utvrđenja, odlučujući o žalbi prvotuženog koja je izjavljena protiv presude Prvog osnovnog suda u Beogradu P broj 27835/13 od 11.05.2015. godine, u sednici veća koja je održana dana 13.01.2016. godine, doneo je

PRESUDU

PREINAČUJE SE presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu P broj 27835/13 od 11.05.2015. godine u stavu prvom i drugom izreke tako što se ODBIJA tužbeni zahtev kojim je tužilac AA tražio da se utvrdi da su ništavi ugovori zaključeni između tuženih BB i Stambene zgrade "AA", overeni pred Prvim opštinskim sudom u Beogradu Ov broj 6178/99 od 31.08.1999. godine i pod Ov broj 1010/01 od 23.03.2001. godine, kao i da se utvrdi da je ništava odluka Skupštine stanara stambene zgrade "AA" od 17.11.1998. godine, kao neosnovan.

PREINAČUJE SE rešenje o troškovima parničnog postupka sadržano u stavu trećem izreke presude Prvog osnovnog suda u Beogradu P broj 27835/13 od 11.05.2015. godine pa se OBAVEZUJE tužilac AA da tuženoj BB na ime naknade troškova parničnog postupka isplati iznos od 513.000,00 dinara u roku od 15 dana od dana prijema pismenog otpravka presude.

Obrazloženje

Pobijanom presudom, stavom prvim izreke usvojen je tužbeni zahtev pa je utvrđeno da su ništavi ugovori zaključeni između tuženih BB i Stambene zgrade "AA", a overeni pred Prvim opštinskim sudom u Beogradu Ov broj 6178/99 od 31.08.1999. godine i pod Ov broj 1010/01 dana 23.03.2001. godine.

Stavom drugim izreke utvrđeno je da je ništava odluka Skupštine stanara stambene zgrade "AA" od 17.11.1998. godine.

Stavom trećim izreke obavezana je prvotužena BB da naknadi tužiocu AA troškove parničnog postupka u ukupnom iznosu od 80.690,00 dinara u roku od 15 dana od dana prijema otpravka ove presude.
Protiv ove presude prvotužena BB je blagovremeno izjavila žalbu zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka, pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja i pogrešne primene materijalnog prava i neblagovremenu dopunu žalbe u podnesku od 08.09.2015. godine koju ovaj sud nije razmatrao.

Tužilac je dao odgovor na žalbu.

Ispitujući pobijanu presudu u smislu odredbe člana 386 ZPP-a (“Službeni glasnik RS” br.72/11), Apelacioni sud je našao:

žalba prvotužene je osnovana.
Od strane prvostepenog suda nisu učinjene bitne povrede odredaba parničnog postupka iz člana 374 stav 2 tačke 1, 2, 3. 5, 7 i 9 ZPP-a, na koje Apelacioni sud pazi po službenoj dužnosti, niti iz tačke 12 na koju se prvotužena u žalbi poziva.

Izvedenim dokazima u prvostepenom postupku utvrđeno je da je tužilac vlasnik stana broj 11, a tužena BB vlasnik stana aa zgrade "AA". Tužena BB, kao investitor, i tužena Stambena zgrada, koju je zastupao SS, predsednik skupštine zgrade, su dana 31.08.1999. godine zaključili i overili pred Prvim opštinskim sudom u Beogradu ugovor pod brojem Ov br. 6178/99 od 31.08.1999. godine o saglasnosti za nadziđivanje stambenog prostora. U članu 2 ovog ugovora je navedeno da je Odlukom zbora stanara zgrade od 17.11.1998. godine, koja čini sastavni deo ugovora dozvoljeno BB da izvede potrebne građevinske radove na nadziđivanju i adaptiranju stambenog prostora po vertikali na tavanskom prostoru iznad svog stana aa, u cilju poboljšanja stambenih uslova svoje porodice, u članu 3 da sastavni deo ugovora čini spisak vlasnika stanova sa potpisima kojima pripada više od polovine ukupne površine stanova kojim se potvrđuje saglasnost sa radovima predviđenim ugovorom. U članu 4 je navedeno da se obavezuje BB, tužena prvog reda u ovoj parnici, da po završetku radova na nadziđivanju i adaptiranju stambenog prostora izvrši farbanje stolarije celokupnog stepenišnog dela i refundira dva stana za uvođenje interfona, a u članu 5 ugovora, da početak i završetak radova na nadziđivanju koji će imenovana investirati biti određen odgovorajućim dokumentom nadležnih službi. Odlukom od 17.11.1998. godine koja je snabdevena pečatom skupštine Stambene zgrade "AA" i potpisana od strane predsednika skupštine Stambene zgrade, a na kojoj je naveden datum 1999 godina, je dozvoljeno BB da izvrši nadziđivanje-adaptaciju stambenog prostora po vertikali na tavanskom prostoru iznad svog stana aa u svemu prema građevinskim propisima, i istovremeno ovlašćen SS predsednik skupštine Stambene zgrade da sa BB sklopi ugovor o dodeli navedenog tavanskog prostora i uslovima izvođenja neophodnih građevinskih radova na nadziđivanju i adaptaciji tavanskog prostora. Vlasnici 11 od ukupno 16 stanova u stambenoj zgradi su dali pismenu saglasnost BB da izvrši radove na rekonstrukciji i adaptaciji zajedničkih prostora-tavana radi vertikalnog proširenje postojećeg stana aa iznad gabarita navedenog stana.

Dalje je utvrđeno da su tužena BB i tužena Stambena zgrada, koju je zastupao SS, predsednik skupštine Stambene zgrade, dana 23.03.2001. godine sastavili i overili pred Prvim opštinskim sudom u Beogradu pod Ov broj 1010/2001 Ugovor o saglasnosti za izvođenje radova na rekonstrukciji i adaptaciji zajedničkog wc-a i dela predprostora (podest oko 2 m2) a radi proširenja postojećeg stana aa, u cilju poboljšanja životnih uslova, da je u članu 2 ugovora navedeno da je Odlukom zbora stanara zgrade od 17.11.1998. godine, koji čini sastavni deo ugovora, dozvoljeno BB, tuženoj u ovoj parnici, da izvrši adaptaciju, rekonstrukciju i izvede sve potrebne građevinske radove na zajedničkom wc-u i delu predprostora podesta (oko 2,5 m2) u cilju poboljšanja stambenih uslova svoje porodice. Sastavni deo ovog ugovora čini spisak vlasnika stanova sa potpisima kojima pripada više od polovine ukupne površine stanova kojim se potvrđuje saglasnost za radove predviđene ovim ugovorom (član 3ugovora), a u članu 5 ugovora navedeno je da će početak i završetak radova koje je izvela investitor BB biti određen odgovorajućim dokumentima od strane nadležnih službi. Odlukom od 17.11.1998. godine, koja je snabdevena pečatom skupštine Stambene zgrade "AA" i potpisana od strane predsednika skupštine Stambene zgrade SS, a u kojoj je naveden datum 2001 godina,dozvoljeno je BB vlasniku stana aa, kao investitoru da izvrši adaptaciju, rekonstrukcije i sve potrebne građevinske radove na zajedničkom wc-u i delu predprostora (podest od 2,5 m2) radi proširenja postojećeg stana br 12 u cilju poboljšanja životnih uslova porodice u svemu sa građevinskim propisima, i istovremeno je ovlašćen SS predsednik skupštine Stambene zgrade da sa BB sklopi ugovor o dodeli navedenog zajedničkog prostora i uslovima izvođenja neophodnih građevinskih radova za traženu površinu u skladu sa traženom saglasnošću. Saglasnost za izvršenje radova na rekonstrukciji i adaptaciji zajedničkog wc-a i dela predprostora (podesta od oko 2,5 m2) radi proširenja postojećeg stana aa od ukupno 16 dalo je 10 vlasnika stanova, saglasnost je snabdevena pečatom Stambene zgrade "AA" i potpisom predsednika skupštine Stambene zgrade, na saglasnosti navedeno da je data 2001. godine.

Rešenjem Odeljenja za građevinske poslove GO Stari Grad od 04.05.2009. godine (pravnosnažno dana 13.05.2010. godine) odobrena je BB rekonstrukcija jednoiposobnog stana na mansardi objekta (četvrta etaža površine 53,11 m2 i proširenje po horizontali do zajedničkog hodnika površine 1,54 m2 i po vertikali na deo tavanskog prostora površine 59 m2 radi formiranja dupleksa četvrosobnog stana površine 113,65 m2 na četvrtom spratu objekta "AA") pa će spratnost objekta nakon intervencije biti P+4+M. Istim rešenjem je odbijen zahtev BB od 14.05.2003. godine za izdavanje odobrenja za pripajanje zajedničkog wc-a površine 2,10 m2 stanu br 12 na mansardi kao neosnovan.

Prvostepeni sud je pobijanom presudom usvojio tužbeni zahtev i utvrdio da su ništavi ugovori zaključeni između tuženih BB i Stambene zgrade "AA", a overeni pred Prvim opštinskim sudom u Beogradu Ov broj 6178/99 od 31.08.1999. godine i Ov broj 1010/01 od 23.03.2001. godine i utvrdio da je ništava odluka skupštine stanara Stambene zgrade "AA" 17.11.1998. godine sa obrazloženjem da dana 17.11.1998. godine nije doneta odluka Skupštine zgrade na način koji je regulisan članom 17 Zakona o održavanju stambenih zgrada, koja može valjan osnov za zaključenje spornih ugovora, jer je utvrdio da je dana 25.09.1996. godine doneta načelna odluka da se svim vlasnicima stanova na mansardi zgrade, kojih je 4, dozvoli proširenje njihovih nekonformnih stanova, međutim nije održana skupština Stambene zgrade na kojoj bi se vlasnici stanova izjašnjavali o davanju pojedinačnih saglasnosti, te uslovima po kojima će ugovori biti zaključeni, kao i na koji će biti doneta odluka da se SS ovlasti za potpisivanje i overu navedenih ugovora, i da ne postoji original zapisnika sa skupštine zgrade u kome je evidentiran broj prisutnih, od ukupnog broja vlasnika stanova, već je na osnovu iskaza prvotužene utvrdio da je lično sastavila tekst saglasnosti bez datuma, koja je poslužila za zaključivanje ugovora Ov broj 6718/99 i za tu saglasnost prikupljala je potpise vlasnika stanova, a koja se ne može dovesti u vezu sa odlučivanjem na skupštini zgrade određenog datuma pa ni dana 17.11.1998. godine, a osim toga u njoj nije navedeno da vlasnici stanova koji su potpisali saglasnost ovlašćuju SS da sa prvotuženom zaključi ugovor pod istim uslovima, a što je slučaj i sa saglasnošću koja je poslužila za zaključivanje drugog spornog ugovora Ov broj 1010/01 od 23.03.2001. godine, a koja se takođe ne može dovesti u vezi sa izjašnjavanjem na skupštini od 17.11.1998. godine pošto je na njoj otkucano da je sačinjena 2001. godine, zbog čega je ništava odluka od 17.11.1998. godine i oba sporna ugovora jer su protivni odredbama Zakona o održavanju stambenih zgrada, au smislu odredbe člana 103 Zakona o obligacionim odnosima.

Međutim, po nalaženju ovog suda na potpuno i pravilno utvrđeno činjenično stanje prvostepeni sud je pogrešno primenio materijalno pravo zbog čega je ovaj sud pobijanu presudu u stavu prvom i drugom izreke preinačio i odlučio kao u izreci.

Naime, odredbom člana 12 stav 1 Zakona o održavanju stambenih zgrada (“Službeni glasnik RS” broj 45/95, 46/98 1/01, 101/05, 27/11 i 88/11) propisano je da se u stambenoj zgradi obrazuje skupština zgrade koju čine svi vlasnici stanova i drugih posebnih delova zgrade.

Članom 18 stav 1 zakona je propisano da skupština zgrade većinom od ukupnog broja članova može doneti odluku o izvođenju radova na sanaciji ravnog krova odnosno krovne konstrukcije kojom se saglasno propisima o planiranju i uređenju prostora i izgradnji objekta može izgraditi odnosno adaptirati novi stan, članom 18 stav 2 je propisano da skupština zgrade može odlučiti da radove iz stava jedan ovog člana izvodi neko od vlasnika stanova, odnosno drugih posebnih delova u zgradi, odnosno neko od članova njihovog porodičnog domaćinstva ili treće lice ako utvrdi da vlasnici stanova odnosno drugih posebnih delova zgrade ili članovi njihovih porodičnih domaćinstva nisu za to zainteresovani, članom 18 stav 3 propisano je da investitor radova iz stava dva ovog člana i stambena zgrada svoje međusobne odnose uređuju ugovorom koji se zaključuje u pismenoj formi i overava u sudu. Članom 18 stav 4 propisano je da ugovor iz stava tri ovog člana sadrži naročito sledeće elemente i to uslove pod kojima se daje na korišćenje zajednički deo zgrade, podatke o zgradi, podatke o radovima, prava i obaveze investitora i zgrade, rokovi za završetak izvođenja radova, rokove za priključenje na instalaciju zgrade i posebne obaveze za pojedine vlasnike, odnosno korisnike stanova i drugih posebnih delova zgrade, pravne posledice u slučaju neizvršenja obaveza, i članom 18 stav 5 je propisano da ugovori iz stava tri ovog člana služe kao dokaz o pravu izvođenja radova u smislu propisa o planiranju i uređenju prostora izgradnje objekta.

Članom 21 stav 1 zakona propisano je da skupština zgrade može doneti odluku da se zajedničke prostorije pretvore u stan ili poslovni prostor ako su za to ispunjeni uslovi po propisima o planiranju i uređenju prostora i izgradnje objekta, da skupština zgrade može odlučiti da radove iz stava jedan ovog člana izvede neko od vlasnika stanova odnosno drugih posebnih delova u zgradi, odnosno neko od članova njihovog porodičnog domaćinstva ili treće lice ako utvrdi da vlasnici stanova odnosno drugih posebnih delova zgrade ili članovi njegovih domaćinstva nisu za to zainteresovani (stav dva), te da se odluka iz stava jedan ovog člana donosi većinom od ukupnog broja članova skupštine zgrade (stav tri),a na zaključivanje ugovora o uređivanju međusobnih odnosa zgrade i investitora pretvaranja shodno se primenjuju odredbe člana 18 stav 3, 4 i 5 ovog zakona (stav četiri).

Članom 22 stav 1 istog zakona je propisano da ako zajednička prostorija ne ispunjava propisane uslove za pretvaranje u poseban stan skupština zgrade može doneti odluku o pripajanju te prostorije susednom stanu, odnosno poslovnoj prostoriji (stav jedan), te da odluka iz stava jedan ovog člana donosi se većinom od ukupnog broja članova skupštine zgrade (stav dva), a na zaključenje ugovora o uređivanju međusobnih odnosa zgrade i investitora primenjuju se odredbe člana 18 stav 3, 4 i 5 ovog zakona (stav tri).

Odredbom člana 17 stav 1 zakona propisano je da skupština zgrade može punovažno odlučivati ako je prisutno više od polovine članova skupštine, a stavom četiri da je glasanje obavljeno i u slučaju kada vlasnici stanova i drugih posebnih delova u zgradi daju pismenu saglasnost prema kriterijumima za donošenje odluke utvrđenim ovim zakonom.

Članom 15 stav 1 zakona propisano je da predsednik skupštine zgrade rukovodi radom skupštine, predstavlja i zastupa stambenu zgradu pred trećim licima, predlaže godišnji program održavanja zgrade, stara se o realizaciji programa o održavanju i o tome podnosi izveštaj, vrši druge poslove za koje ga ovlasti skupština zgrade.

Dakle, prema citiranim zakonskim odredbama skupštinu zgrade čine vlasnici stanova, skupština zgrade većinom od ukupnog broja članova može doneti odluku o izvođenju radova nekog od vlasnika na sanaciji ravnog krova, odnosno krovne konstrukcije kojom se saglasno propisima može izgraditi novi stan, može doneti odluku da se zajedničke prostorije pretvore u stan ako su za to ispunjeni propisani uslovi, može doneti odluku o pripajanju stana u zajedničke prostorije koja ne ispunjava propisane uslove za pretvaranje u stan, smatra se da je glasanje obavljeno i kada vlasnici stanova daju pismenu saglasnost, takvo lice i stambena zgrada svoje međusobne odnose uređuju pismenim ugovorom overenim u sudu, a predsednik skupštine zgrade ima zakonsko ovlašćenje da zastupa stambenu zgradu.

Kako je izvedenim dokazima utvrđeno da je većina članova skupštine zgrade "AA" dala pismenu saglasnost tuženoj BB za zaključenje ugovora Ov broj 6178/99 od 31.08.1999. godine i za zaključenje ugovora Ov broj 1010/01 od 23.03.2001. godine, na osnovu kojih saglasnosti su tuženi BB i Stambena zgrada "AA", koju je zastupao predsednik skupštine stambene zgrade, međusobne odnose uredili predmetnim pismenim ugovorima overenim u sudu, to je postupljeno u svemu prema napred navedenim zakonskim odredbama, pa nisu ispunjeni uslovi za ništavost ugovora koji su predmet spora, propisani odredbom člana 103 Zakona o obligacionim odnosima.

Sa iznetih razloga, po nalaženju ovog suda, pogrešan je stav prvostepenog suda da dana 17.11.1998. godine nije doneta odluka na skupštini stambene zgrade, koja može biti osnov za zaključenje oba ugovora koja su predmet spora, jer nije održana skupština zgrade na kojoj bi se vlasnici stanova izjašnjavali o davanju pojedinačnih saglasnosti, te uslovima pod kojima se će ugovori biti zaključeni i kojima vlasnici stanova ovlašćuju SS da da tuženom BB zaključi oba ugovora koja su predmet spora jer ne postoji original zapisnika, već je tekst saglasnosti za oba ova ugovora sačinila tužena BB i da je za oba ugovora saglasnost prikupljala od vlasnika stanova u zgradi.

Naime, po nalaženju ovog suda, bez uticaja je činjenica da dana 17.11.1998. godine nije održan sastanak skupštine zgrade obzirom da se prema članu 17 stav 4 Zakona o održavanju stambenih zgrada i davanjem pismene saglasnosti smatra da je glasanje obavljeno, a zakon ne daje prednost usmenom izjašnjavanju na skupštini u odnosu na pismeno izjašnjavanje, pa se smatra da je skupština zgrade donela odluku od 17.11.1998. godine.

Ovakav pravni stav izražen je i u odluci Apelacionog suda u Beogradu Gž broj 8503/2013 od 13.05.2015. godine koja je doneta u istovrsnom predmetu, i to u sporu po tužbi tužioca GG, protiv tuženih BB vlasnika aa i stana aa na mansardi stambene zgrade "AA", dakle za deo tavana u istom objektu.

Sa iznetih razloga, pobijana presuda je preinačena u stavu prvom i drugom izreke i odlučeno kao u izreci, a na osnovu odredbe člana 394 stav 4 ZPP-a.

Pri tome, ovaj sud je preinačio prvostepenu odluku odbijanjem tužbenog zahteva za ništavost ugovora Ov broj 1010/2011 od 23.03.2001. godine i u delu u kome je data saglasnost za izvođenje radova na adaptaciji i rekonstrukciji zajedničkog wc, obzirom da je u toku prvostepenog postupka utvrđeno da je rešenjem Odeljenja za građevinske poslove GO Stari Grad od 04.05.1999. godine koje je postalo pravnosnažno 13.05.2010. godine odbijen zahtev BB od 14.05.2003. godine za izdavanje odobrenja za pripajanje zajedničkog wc površine 2,10 m2 stanu broj 12 na mansardi kao neosnovan iz čega proizilazi da zahtev tužioca u tom delu nije osnovan, odnosno da tužilac nema pravni interes za podnošenje tužbe u ovom delu, međutim, ovaj sud je odlučio odbijanjem tužbenog zahteva u tom delu imajući u vidu da je odredbom člana 294 stav 1 tačka 6 ZPP-a propisano da se tužba odbacuje po prethodnom ispitivanju tužbe usled nepostojanja pravnog interesa za podnošenje tužbe, međutim, obzirom na iste pravne posledice a po sprovedenom postupku izvođenja dokaza, odlučeno je kao u izreci.

Sud je cenio činjenicu da je u toku ovog postupka vođena parnica u predmetu P broj 6111/99 po tužbi ovde tužene BB kao tužilje protiv tuženog AA kao tužioca i Stambene zgrade, a za ništavost ugovora kojim je ovde tužiocu data saglasnost da izvrši rekonstrukciju svog stana aa pripajanjem wc-a sa predprostorom i pripajanjem dela potkrovlja, ali je našao da su bez uticaja obzirom da je ova parnica pravnosnažno okončana utvrđenjem ništavosti ugovora i aneksa ugovora, a u međuvremenu je i rešenjem nadležnog organa uprave pre pravnosnažnog okončanja parnice P broj 6111/99 izvršeno rušenje do tada izvedenih radova od strane ovde tužioca jer mu je istekla građevinska dozvola od 26.03.1997. godine ali je našao da nisu od uticaja na odluku u ovoj pravnoj stvari.

Sud je cenio navode tužioca kojima je u toku prvostepenog postupka osporavao verodostojnost potpisa iz saglasnosti stanara za odluku drugotuženog iz 1991, odnosno za odluku iz 2001. godine koje su predmet spora dostavljanjem izjave vlasnika stambene zgrade "AA" od 27.05.2008. godine u kojoj je navedeno da potpisani stanari nisu dali saglasnost o ustupanju prostora BB1 i BB da na osnovu koje mogu da zaključe bilo kakve ugovore sa stambenom zgradom, ali je našao da nisu osnovani obzirom da, prema pravilu o teretu dokazivanja iz člana 231 ZPP-a, tužena BB je u toku prvostepenog postupka predložila izvođenje dokaza veštačenjem potpisa stanara, koji predlog je prvostepeni sud na ročištu za glavnu raspravu dana 09.02.2015. godine odbio, čime se tužilac saglasio, a posebno navodima u odgovoru na žalbu da je prvostepeni sud pravilno ocenio da je nepotrebno izlaganje troškovima stranaka i otezanje parničnog postupka veštačenjem grafološkom analizom potpisa na dokumentima koji su predmet spora.

Sud je cenio i navode tužioca datih u odgovoru na žalbu da je ništava odluka skupštine stanara stambene zgrade od 17.11.1998. godine, te da predmetne saglasnosti nisu i ne mogu biti od značaja za sudski postupak, pa kako je ništava odluka skupštine stanara Stambene zgrade od 17.11.1998. godine to su ništavi i ugovori koji su predmet spora, ali je našao da isti nisu osnovani.

Naime, po nalaženju ovog suda smatraće se da je skupština zgrade donela odluku da se zajednička prostorija pretvori u stan ako o tome postoji pismena saglasnost potrebnog broja vlasnika stanova odnosno drugih posebnih delova zgrade.

U konkretnom slučaju pismena saglasnost vlasnika stanova postoji, pa upravo pismena saglasnost data uz ugovor od 31.08.1999. godine i pismena saglasnost data uz ugovor od 23.03.2001. godine upravo sadrži odluku da se izvođenje radova dozvoli prvotuženoj i odluku o pretvaranju zajedničkih prostorija u stan, zbog čega su ugovori koji je predmet spora u svemu zaključeni u skladu sa napred citiranim odredbama Zakona o održavanju stambenih zgrada i stanova, i nisu ništavi u smislu odredbe člana 103 ZPP-a.

Sud je cenio i ostale navode stranaka i izvedene dokaze, kao i navode tužioca u odgovoru na žalbu ali je našao da su bez uticaja obzirom na utvrđeno činjenično stanje i napred zauzeto stanovište ovog suda.

Odluka o troškovima parničnog postupka doneta je na osnovu odredbe člana 153 i 165 stav 2 ZPP-a, a prvotuženoj su priznati stvarni i nužni troškovi koje je imala u ovoj parnici a po troškovniku iz prvostepenog postupka i to na ime naknade advokatu za zastupanje na 10 održanih ročišta po 24.000,00 dinara svako, i na 2 neodržana ročišta po 12.750,00 dinara, nagrada advokatu za sastav odgovora na žalbu i 8 obrazloženih podnesaka koji su bili nužni za vođenje ove parnice po 22.500,0 dinara, kao i sastav žalbe od 19.02.2008. godine, kojom je tužilac uspeo u sporu, u iznosu od 45.000,00 dinara, ukupno iznos od 513.000,00 dinara s tim što mu troškove drugostepenog postupka odnosno nagrade za sastav žalbe sa kojom je uspeo u sporu nije dosudio, jer prvotužena troškove žalbe nije novčano opredelila, i odlučio kao u stavu drugom izreke.

Sa iznetih razloga saglasno odredbi člana 394 tačka 4 i člana401 tačka3 ZPP-a odlučeno je kao u izreci.

PREDSEDNIK VEĆA-SUDIJA
Branka Dražić s.r.

Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Jasmina Đokić