Nasuprot tome, revizijski sud ne može da prihvati izneto stanovište trgovinskih sudova da za povredu dobrog poslovnog odnosa tužiocu pripada i pravo na naknadu nematerijalne štete u vidu novčane naknade u iznosu od 900,000,00 dinara.
Utvrđenje novčane naknade (satisfakcija) za neimovinsku štetu pravnom licu predstavlja primenu materijalnog prava. Pazeći po službenoj dužnosti na pravilnu primenu materijalnog prava. Vrhovni sud je našao da je u konkretnom slučaju oštećenom tužiocu zbog povrede poslovnog ugleda novčana naknada dosuđena, iako se posledice te povrede nisu manifestovale u jednom od pravno priznatih vidova nematerijalne štete. Naime, naknadu za nematerijalnu štetu je moguće priznati samo za zakonom priznati vid štete, a ne za bilo koju nematerijalnu štetu. Pod nematerijalnom štetom u smislu Zakona o obligacionim odnosima podrazumevaju se fizički bol, psihički bol i strah i ista se vezuje za fizičko lice. Prema tome, nematerijalne štete su u zakonu taksativno nabrojane. pretrpljeni i budući fizički bolovi, pretrpljeni i budući strah, pretrpljeni duševni bolovi zbog umanjenja životne aktivnosti, zbog naruženosti, zbog povrede ugleda i časti, zbog povrede slobode, zbog povrede prava ličnosti, zbog smrti bliskog lica, zbog naročito teškog invaliditeta bliskog lica zbog krivičnog dela protiv polnog integriteta, dostojanstva ličnosti ili morala, pretrpljeni i budući duševni bolovi zbog povrede ugleda i časti, a sve u skladu sa odredbom čl. 200. st. 1. i čl. 203. ZOO.
Naknada nematerijalne štete je satisfakcija koja se daje oštećenom fizičkom licu za štetu koju je pretrpeo na nekom svom nematerijalnom dobru, pa se ne može vezivati za slučaj povrede ugleda pravnog lica, bez obzira što ugled ima i pravno a ne samo fizičko lice.
Da bi se govorilo o pravu pravnih lica na novčanu naknadu nematerijalne štete u smislu u kome se može govoriti kada je reč o fizičkim licima, nedostaju osnovne materijalno pravne pretpostavke. mogućnost da novčana naknada ostvari svoju funkciju u ličnosti žrtve i postojanje same štete shvaćene kao fizičke odnosno psihičke patnje. Povredu poslovnog ugleda pravnog lica kao umanjenje ugleda ne prate psihičke patnje, jer pravno lice nije sposobno da takve patnje trpi. Od naknade su inače isključeni oni oblici naknade nematerijalne štete koji podrazumevaju fizičku ličnost, kao što je fizički bol. Povreda dobrog poslovnog ugleda tužioca kao povreda inače pravno zaštićenog nematerijalnog dobra sama po sebi ne može dovesti do novčane naknade štete na ime nematerijalne štete, jer se posledice te povrede ne manifestuju u jednom od pravno priznatih vidova nematerijalne štete.